Beste vrienden en familie,

De eerste paar weken in Tamale zitten er alweer op. Begin januari hebben we ons boeltje in Gushegu opgepakt en zijn we voor een half jaar naar Tamale verhuisd. Weer terug naar het huis waar we een jaar geleden ook gewoond hebben, toen we op ons huis in Gushegu moesten wachten. Een jaar geleden alweer!? Ja, want 18 januari hadden we ons eerste Ghana-jubileum. Als we terugkijken op het afgelopen jaar naar wat er allemaal gebeurd is, is het bijna te veel om op te noemen. Veel dingen gingen anders dan we verwacht hadden en kwamen als een verrassing, wat niet altijd even makkelijk was. En zoals we in een eerder nieuwsbericht schreven, zijn er zelf ook al aardig door veranderd.
Daarmee is Ghana inmiddels ons thuis geworden en mogen we dankbaar terugkijken op het afgelopen jaar. Ondanks dat dingen tegen zaten, langzaam gingen of op een andere manier anders dan gepland, hebben we telkens weer de trouw van God mogen ervaren. Wij zijn dankbaar voor veel dingen (oa. uw steun, goede gezondheid, mensen waardoor we de taal en cultuur meer zijn begrijpen). Ook hebben we belangrijke stappen ondernomen om hier in Ghana onze medische visie vorm te gaan geven.

Op 9 januari is Gerben begonnen met zijn stage van 6 maanden in het Tamale Teaching Hospital. Het is de bedoeling dat hij hier een beeld gaat krijgen van verschillende afdelingen; Obstetrie en Gynaecologie, Chirurgie, Spoedeisende Hulp, Kindergeneeskunde en Interne Geneeskunde. Op al deze afdelingen zal Gerben ongeveer 5 weken onder supervisie werken als Medical Officer. Afgelopen weken is hij bezig geweest op de afdeling Obstetrie en Gynaecologie. Het werken in het ziekenhuis bevalt hem goed. Alleen zijn het wel weer echte artsendagen van 8 tot 20u, waarbij er genoeg gebeurt. Tamale Teaching Hospital is een universitair ziekenhuis waarin elke dag veel patiënten zijn en regelmatig ernstige gevallen. Omdat er bijv. niet altijd goede monitoring aanwezig is op de verloskamers, worden er relatief veel keizersneden verricht. Hierdoor heeft Gerben zijn operatie-vaardigheden weer flink kunnen reactiveren. Ook leren improviseren is erg belangrijk, omdat niet alle benodigde materialen, medicijnen of bloedproducten altijd aanwezig zijn. Daarbij is het werk soms ook wel heftig, omdat niet alle baby’s en moeders het overleven.
Met de collega-artsen, verloskundigen en verpleegkundigen heeft Gerben een goede band. Vooral als ze horen dat hij na deze stage in Ghana blijft wonen en werken. Ook mocht Gerben bij twee bruiloften zijn van collega-dokters. Eén in Sunyani, een stad zo’n 5-6 uur rijden verderop, wat een aardig avontuur was en één hier in Tamale.

Patiënten zelf reageren altijd erg verrast als hij ze aanspreekt in het Dagbani. Ook de achternaam ‘Boon’ zorgt regelmatig voor hilariteit. Mensen denken dat het om ‘Bone’ gaat; ‘Bot’ in het Engels. Gerben moet zijn naam altijd nog even spellen dus… En het heeft hem twee nieuwe bijnamen opgeleverd: ‘Doctor Dompe’ en ‘Doctor Kobila’; ofwel ‘Dokter Bot’ in het Twi en Dagbani.

Dorien heeft inmiddels toestemming van de Nursing & Midwifery Council om ook haar stage in Tamale te doen. Deze week krijgt ze de plaatsingsbrieven en kan ze definitief de plaatsing verder regelen met het ziekenhuis. Gelukkig hebben we inmiddels ook iemand gevonden die in deze periode op Boaz zal gaan passen. Eind februari hoopt Hilde voor ruim 3 maanden naar Ghana te komen. We hadden uiteindelijk veel reacties gekregen en zijn erg dankbaar voor het meeleven, meedenken en de bereidheid van zoveel mensen om voor Boaz te komen zorgen. We hebben al even geskypet om Boaz kennis te laten maken met ‘tante Hilde’.

Binnen ons team in Gushegu zijn er flinke veranderingen gaande. Een aantal maanden geleden moesten onze teamleiders onverwacht naar Nederland. Na een aantal weken werd duidelijk dat voor hun de tijd was gekomen om definitief naar Nederland te gaan. Daarmee komen er wel wat vacatures binnen Project Share. De taken van projectleider, hoofddocent op school, voorganger voor de kerk en teamleider moeten worden opgevuld. Een flinke uitdaging. Op dit moment zijn we lokaal aan het kijken wie van de huidige medewerkers eventueel kunnen doorgroeien en hebben we vacatures uitgezet om nieuwe mensen aan te nemen. Omdat er nu geen van de expat teamleden expertise heeft op het gebied van onderwijs, zijn we hiervoor nog wel op zoek naar shortterm of longterm expats. Project Share is daarbij nog op zoek naar fondsen (groot en klein, vanuit stichtingen of van particulieren) om deze nieuwe mensen te kunnen betalen.