Beste vrienden en familie,

Vanuit een enorm groen Gushegu schrijven we deze keer onze update. Afgelopen weken is er veel regen gevallen, waarbij we bijna dagelijks een goede tropische regenbui hadden. Op het toppunt viel er zelf vijf dagen achter elkaar tussen de 30 en 50 mm per dag. Alle watertanks op ons woonterrein stromen over en is het gek om te bedenken dat we in het droge seizoen waarschijnlijk weer een watertekort gaan hebben.

In het team zijn er afgelopen maanden veel wisselingen geweest van mensen. Rachel heeft definitief afscheid genomen om te gaan trouwen. Er zijn ook veel short-termers geweest om te helpen met het onderzoek. Op een gegeven moment waren er zelf vijf andere Nederlanders. Joris en Esther waren hun onderzoeksresultaten aan het verwerken. Dirk-Jan en Nelske waren een week na hun bruiloft aangekomen om dossieronderzoek te doen in het ziekenhuis en dit aan te vullen met interviews. Lucianne kwam kort daarna om haar deel van het onderzoek op te starten: het interviewen van de zorgverleners. Inmiddels zijn Joris, Esther, Dirk-Jan en Nelske weer terug in Nederland. Deze week is Brigitte aangekomen, een Duitse doktersassistente, die vooral in het voedingscentrum hoopt te werken.

Boaz vond het enorm leuk dat er zoveel mensen waren waarmee hij Nederlands kon praten, hoewel hij het afscheid nemen van hen wel lastig vond. Verder gaat het erg goed met hem. De Neesim-school is weer begonnen en hij gaf zelf aan dat hij daar ook weer heen wilde. Dus combineert Dorien nu thuisonderwijs met de lokale school. Levi heeft een paar mindere weken gehad met verkoudheden en doorkomende tanden. Beide jongens hebben 20 september hun verjaardag gevierd. Het was een mooi feestje waarbij ook hun speelhuisje officieel ‘geopend’ kon worden. Levi is één jaar en Boaz alweer vier jaar oud geworden.

Het werk van Gerben in het ziekenhuis gaat ook door. Hij begint steeds meer zijn draai te vinden en een band op te bouwen met collega’s. Vorige maand heeft hij de bevalling mogen doen van één van onze vrienden die we via het onderzoek hebben leren kennen. Dat was bijzonder om een week na de geboorte ook op de naamgevings-ceremonie te zijn, waarbij ouders helemaal blij waren. En wij natuurlijk ook.

Er is samen met het bestuur hard gewerkt voor een oplossing voor de school. Er is besloten om de verantwoordelijkheid voor de school geleidelijk over te dragen aan de lokale kerk over een periode van vijf jaar. De eerste stap hierin is het aannemen van een schooldirecteur, aangesteld via de kerk. Er zijn al een aantal sollicitaties geweest, maar de juiste persoon is nog niet gevonden. We hopen dat we op korte termijn een geschikte schooldirecteur kunnen aannemen.

De afgelopen zes maanden heeft al een schat aan informatie en inzichten opgeleverd over lokale gebruiken en gewoontes rondom zwangerschap en bevalling. Ook zijn we meer te weten gekomen over redenen waarom veel vrouwen pas laat tijdens hun zwangerschap en bevalling verloskundige zorg zoeken. Zo speelt in meer afgelegen gebieden de lange afstand naar een kliniek en de slechte wegcondities een rol. Het meeste transport gaat hier achterop de motor; ook voor hoogzwangere en bevallende vrouwen. Eenmaal bij de kliniek of het ziekenhuis moeten ze lang wachten, waarbij ze niet altijd respectvol behandeld worden. Soms moeten ze buiten het ziekenhuis medicatie en materialen kopen, omdat deze ‘niet op voorraad’ zijn. Daarbij hebben we ontdekt dat de echtgenoot, de huisoudste en de traditionele verloskundige een belangrijke invloed hebben op de beslissing om wel of geen zorg te zoeken en of dit traditionele geneeswijzen zijn of medische zorg. Zowel de mannen als de vrouwen hebben vaak weinig kennis over de zwangerschap en bevalling en de eventuele alarmsymptomen om naar het ziekenhuis te  moeten gaan.
De uitkomsten van het onderzoek tot nu toe, hebben we kunnen presenteren in het ziekenhuis en de gezondheid directie van het Gushegu district. Komende maanden hopen we meer te weten te komen van het perspectief van de zorgverleners en de huidige zorg die geleverd wordt in het ziekenhuis en de klinieken.

Naar aanleiding van de uitkomsten van het onderzoek zo ver, zijn we aan het nadenken wat goede maatregelen zijn om de gezondheid van de moeders en baby’s van Gushegu te verbeteren. We hebben verschillende mogelijkheden bedacht.
Eén daarvan is het voorlichting van zwangere vrouwen en hun echtgenoten in de dorpen over zwangerschap en bevalling. Dat ze weten waarom het goed is om vroeg verloskundige zorg te krijgen en te bevallen in een kliniek of ziekenhuis. De voorlichting kan eventueel samen met het doen van de zwangerschapscontroles.
Een andere mogelijkheid is het samen gaan werken met de traditionele verloskundigen. Zodat zij zwangere vrouwen in de omgeving kunnen motiveren voor het volgen van de voorlichting. Maar ook dat de traditionele verloskundige training krijgen in het geven van veilige zorg en het herkennen van alarmsymptomen rondom de bevalling. Dit kan gecombineerd worden met het ontwikkelen van een ‘Maternity Kit’, een soort kraampakket waarin de belangrijkste (schone) spullen zitten die nodig zijn om veilig een bevalling te kunnen doen.
Verder zal Gerben voorlopig nog in het ziekenhuis blijven werken, waar hij misschien ook in de toekomst de verloskundigen daar training kan geven.
Tot slot is er nog de optie om met Project Share een kliniek op te richten. Eerst voor de verloskundige zorg tijdens de zwangerschap en op termijn de zorg rondom de bevalling. In ieder geval lijkt het ons nuttig om een zogenaamd ‘verloskundig fantoom’ aan te schaffen (een oefenmodel om de bevalling te laten zien en te oefenen).
We gaan de verschillende opties verder onderzoeken en willen hier met meer mensen over spreken wat wijsheid is.
We houden jullie op de hoogte van de ontwikkelingen hier in Noord-Ghana!

Groet en zegen,

Gerben & Dorien
Boaz en Levi