Het medische onderzoek is in volle gang. Met een vijftal onderzoekers en een aantal vertalers (mannen en vrouwen die de verschillende lokale talen spreken) zijn we op weg gegaan naar afgelegen en moeilijk te bereiken dorpen om in gesprek te gaan met moeders, vaders, traditionele verloskundigen, dorpshoofden, religieuze leiders, traditionele genezers, etc. De interviews hebben tot nu toe veel nuttige informatie opgeleverd over de culturele gebruiken rondom zwangerschap en bevalling en de barrières die mensen ervaren om medische zorg te zoeken.
Onze komst werd een paar dagen van tevoren voorbereid door drie lokale medewerkers. Zij informeerde het dorpshoofd (de ‘chief’), de dorpsoudsten en de traditionele verloskundigen over ons onderzoek en vroegen toestemming om de interviews te mogen doen.
De reis en het verblijf naar de dorpen waren vaak al een avontuur. Autorijden door modderpoelen, kleine rivieren, nauwelijks begaanbare wegen en door dichte begroeiing. En, om de ervaring compleet te maken, een lekke band in een dorp met veel behulpzame mensen die onze band moesten vervangen.
Bij aankomst in het dorp namen we uitgebreid de tijd om de chief te groeten en voorgesteld te worden aan de dorpsoudsten. Vervolgens organiseerden zij een groepsdiscussie met een groep mannen en een groep vrouwen. Hierna namen wij bij een deel individuele interviews af. Einde van de middag troffen we voorbereidingen voor het avondeten en kregen we vaak van de chief een kip of guinea fowl (parelhoen) aangeboden. Omdat het zes uur aardedonker is en er in de dorpen geen elektriciteit is, lagen we ‘s avonds op onze slaapmatjes naar de sterrenhemel te kijken en hadden we goede gesprekken. De volgende ochtend werden we gewekt door langslopende kippen, geiten, koeien of andere dieren. Daarna gingen we verder met onze interviews om aan het einde van de middag weer terug te gaan naar Gushegu. Compleet uitgeput, maar voldaan.
|